Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους από βάθος καρδιάς για την στήριξη αλλά και την κατανόηση σας όλα τα χρόνια της θητείας μου ως Προέδρου του Δικηγορικού μας Συλλόγου, τα οποία ανέρχονται σε μια εικοσαετία περίπου. Θέλω όμως να ευχαριστήσω ειδικότερα όλους τους συναδέλφους που υπηρέτησαν ως μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου από την έναρξη της θητείας μου μέχρι σήμερα. Επίσης να ευχαριστήσω την συνάδελφο Σοφία Λάππα, Γραμματέα του Συλλόγου, τον Νικήτα για τον ζήλο του για την Βιβλιοθήκη, τον Κώστα Δένδη για την επιμέλεια της Δωδεκανησιακής Νομολογίας, την Κική, την Κατερίνα, τον Θανάση, τον Ιάκωβο, τον αγαπητό Νικόλαο Καραμάριο συνταξιούχο, για την άψογη συνεργασία που είχα μαζί τους όλα αυτά τα χρόνια. Θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσω τον Σύλλογο Δικαστικών Υπαλλήλων και τον Πρόεδρο τους, τον Γιώργο τον Λαουδίκο, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και όλους γενικά τους υπαλλήλους για την άριστη συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια.
Αγαπητοί Συνάδελφοι εμφανίζομαι σήμερα ενώπιον σας με καθαρή την καρδιά και την συνείδηση ότι δεν έβλαψα τουλάχιστον συνειδητά και δεν αδίκησα κανένα συνάδελφο κατά την άσκηση των καθηκόντων μου. Αν όμως παρά ταύτα κάποιος από σας έχει αντίθετη άποψη , του ζητώ προκαταβολικά συγνώμη.
Μέσα από μια μακρόχρονη θητεία σίγουρα θα έχουν γίνει και λάθη και παραλείψεις, εκείνο όμως για το οποίο θέλω να σας διαβεβαιώσω είναι ότι δεν υπήρξε ποτέ καμία σκοπιμότητα. Υπεράνω όλων ήταν για μας το συμφέρον των Συναδέλφων, το συμφέρον του Συλλόγου. Πιστεύω ότι δώσαμε δεν πήραμε από τον Σύλλογο. Προσωπικά θα τολμήσω να πω ότι δεν πήρα ποτέ από το ΛΕΑΔΡ τα όσα αυτό παρέχει.
Πέραν των άλλων αποφθεγμάτων του Κλεόβουλου του Λινδίου όπως το γνωστό «Μέτρον Άριστον», είναι και το άλλο περισσότερο σοφό κατά την γνώμη μου «Αρχή Σοφίας της Αγνοίας η Γνώσις».
Υπήρξαν στιγμές πραγματικά, που αισθανόμουν, όταν ανέλαβα την Προεδρία του Συλλόγου, ότι ανέβαινα ένα κακοτράχαλο ανηφορικό δρόμο, χωρίς νερό και μέσα στην βράση του καλοκαιριού. Όμως η αγάπη η δική σας και η βαθειά πιστεύω συναίσθηση του καθήκοντος μου έδιναν την δύναμη να προσπεράσω αυτόν τον κακοτράχαλο δρόμο και να φτάσω στο τέρμα της διαδρομής, το οποίο τέρμα είναι η ημερομηνία λήξεως της παρούσας θητείας μου, όπου πλέον δεν θα είμαι υποψήφιος Πρόεδρος.
Αγαπητοί Συνάδελφοι να μας κρίνετε, ή μάλλον να με κρίνετε, καταλογίζοντας αποκλειστικά σε μένα την ευθύνη για τα όσα δεν κατορθώσαμε, στην κυριολεξία όμως για τα όσα δεν κατόρθωσα να κάνω. Όμως για την άσκηση της κριτικής αυτής πρέπει να είμαστε συγκεκριμένοι και να πούμε τι ήταν αυτό που παραλείψαμε να κάνουμε ενώ είχαμε την εξουσία και την δύναμη να το πράξουμε. Το ότι η δικηγορία είναι πλέον υποβαθμισμένη αυτό είναι γεγονός, είναι όμως και αυτό απόρροια της γενικευμένης κρίσης αρχών, αξιών, οικονομίας και λοιπών που μαστίζει την χώρα μας. Το κίνημα μας το ονομάσαμε από το ξεκίνημα μας ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ και πιστεύω ότι και στην πραγματικότητα η πορεία μας υπήρξε νέα. Στην μακρόχρονη από τότε πορεία ο Σύλλογος μας υπήρξε μια ζωντανή και υπολογίσιμη οντότητα, απαιτώντας σεβασμό προς το πρόσωπο κάθε συναδέλφου γενικώς, ιδίως από τους Δικαστές, παρεμβαίνοντας στην όποια απαράδεκτη συμπεριφορά, χωρίς φόβους, υστεροβουλίες ή σκοπιμότητες, την οποία άμεσα καταδικάζαμε, με την επισήμανση να μην επαναληφθεί, χωρίς ποτέ να υπολογίσουμε ότι πολλές φορές η στάση μας αυτή θα επέφερε την οποιανδήποτε αντίδραση και τιμωρία. Όσο ποτέ άλλοτε στηρίξαμε τους νέους συναδέλφους με την καθιέρωση του νεόσημου και των παιδικών σταθμών για τις συναδέλφους μητέρες. Επανεκδόσαμε την Δωδεκανησιακή Νομολογία, της οποίας η έκδοση συνεχίζεται μέχρι σήμερα και θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Ενισχύσαμε το Κτηματολόγιο στην μεταγραφή των πράξεων. Υπερασπιστήκαμε όλους τους συναδέλφους οι οποίοι είτε δικαίως είτε αδίκως είχαν εμπλοκή με την Δικαιοσύνη. Τούτο έπραξα και αναλαμβάνω την ευθύνη, διότι αν ένας συνάδελφος καταδικαζόταν, στην κοινωνία ένοχοι θα ήταν όλοι οι δικηγόροι της Ρόδου και όχι ο καταδικασθείς. Τούτο έπραξα δεχόμενος πολλές φορές κριτική για την θέση μου αυτή, όχι από οποιαδήποτε ιδιοτέλεια άλλα από την βαθειά μου πίστη στο θεσμικό ρόλο του δικηγόρου και την θέση του μέσα στην κοινωνία. Οι επιστημονικές ημερίδες με σκοπό την επιμόρφωση των συναδέλφων, ήταν ένα από τα πρωταρχικά μας μελήματα. Να σημειώσω επίσης ότι στην προσπάθεια μας επιμόρφωσης, αξιοποιήσαμε και πάρα πολλούς συναδέλφους, οι οποίοι είχαν τις απαραίτητες προς τούτο γνώσεις, τους οποίους και ευχαριστούμε. Ποιός δεν θυμάται το Συνέδριο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων στο Γκράντ Οτέλ, όπου εκεί είχαμε το θάρρος και την γνώση να επισημάνουμε πολλά πράγματα γύρω από την Δικαιοσύνη, τους Δικαστές αλλά και την κατάσταση των Δικαστηρίων της Ρόδου. Ποιός δεν θυμάται το Συνέδριο των Αστικολόγων στην Ρόδο στο Ευγενίδειο Ίδρυμα όπου τόσες απόψεις ακούστηκαν για το άρθρο 41 του κτηματολογικού κανονισμού, τα δημόσια και τα εκκλησιαστικά κτήματα. Ποιός δεν θυμάται πρόσφατα το Συνέδριο του Διοικητικού Δικαίου με την ανάπτυξη τόσο σπουδαίας θεματικής. Το συνέδριο Οικονομολόγων και τις πολύ συχνές ημερίδες Ποινικολόγων. Πρέπει επίσης να τονίσω ότι τα συνέδρια αυτά διεξήχθησαν χωρίς επιβάρυνση του Συλλόγου διότι φροντίζαμε τα έξοδα αυτά να βαρύνουν κάποιους χορηγούς.
Στο σημείο όμως και στην χρονική αυτή στιγμή ήθελα να σταματήσω για λίγο, όταν το 1999 αν θυμάμαι καλά, με την έναρξη της θητείας μας, είχε καταργηθεί δια νόμου το Ταμείο Προνοίας Δικηγόρων Επαρχιών, το οποίο είχε ιδρυθεί με πρωτοβουλία ενός εκάστου Δικηγορικού Συλλόγου. Τότε Πρόεδρος του Ταμείου αυτού ήταν ο αγαπητός Συνάδελφος Νίκος Σαμαράς, ο δε νόμος έδινε το δικαίωμα ή της διανομής του οποιουδήποτε αποθεματικού υπήρχε, μεταξύ των μελών του Συλλόγου ή την σύσταση νέου Ταμείου στο οποίο θα μεταφερόταν το αποθεματικό. Οι φωνές περί διανομής ήσαν και πολλές και πιεστικές. Όμως παρά ταύτα εμείς αντισταθήκαμε και τότε καταρτίστηκε το νέο Σωματείο, το σημερινό ΛΕΑΔΡ, για την κατάρτιση του οποίου μεγάλη συμμετοχή είχε ο συνάδελφος Αναστάσιος Βαρέλης και μετέπειτα Πρόεδρος του ΛΕΑΔΡ, τον οποίο και ευχαριστούμε. Αυτά τα λέω για να σταματήσουν έστω και οι ελάχιστες φωνές για διανομή των χρημάτων του Συλλόγου. Τα χρήματα αυτά ανήκουν μόνο στον Σύλλογο ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, αυτοδιαχειριζόμενο βέβαια και θα υπάρχουν και επιβάλλεται να υπάρχουν μέχρι να υπάρχει και ο Σύλλογος.
Καταγγείλαμε έγγραφα και προφορικά τόσο στις Εισαγγελίες όσο και στα Α.Τ. την κατευθυνόμενη πελατεία προς συγκεκριμένους συναδέλφους και προσπαθήσαμε να σταματήσει η πληγή αυτή. Όμως παρά ταύτα συνεχίζεται και εμείς οι καταγγείλλαντες είχαμε χαρακτηριστεί ως συκοφάντες.
Ο Σύλλογος μας δεν υπήρξε μονόπλευρος ασχολούμενος μόνο με τα νομικά ζητήματα και με τα ανακύπτοντα προβλήματα στον χώρο απονομής της Δικαιοσύνης, αλλά πολυπράγμων, ασχοληθείς με όλα τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα τα οποία είχαν ανακύψει, με παρεμβάσεις και τοποθετήσεις. Επίσης ανέπτυξε έντονη πολιτιστική και κοινωνική δραστηριότητα. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η ομάδα Κοινωνικής Δράσης του Δ.Σ.Ρ. με αξιοσημείωτες εκδηλώσεις. Η θεατρική ομάδα, το φωνητικό Σύνολο, η στήριξη της ποδοσφαιρικής και της ομάδας καλαθοσφαίρισης, οι δενδροφυτεύσεις, οι εκδρομές του Συλλόγου στην Σμύρνη, με επισκέψεις και εκδηλώσεις στον Δικηγορικό Σύλλογο, ως και οι αντίστοιχες επισκέψεις στη Ρόδο του Δικηγορικού Συλλόγου Σμύρνης, η εκδρομή στην Ρώμη και σ’ όλη την Νότια Ιταλία, στην Κωνσταντινούπολη και στα Πριγκηπόνησα, στην Αγία Πετρούπολη, στην Κύπρο, ήταν από τις αξέχαστες εκδρομές και συνάμα εκδηλώσεις του Συλλόγου. Με τις δραστηριότητες του αυτές και άλλες πολλές ο Σύλλογος μας κατέστη ο σπουδαιότερος Επιστημονικός Σύλλογος στην Κοινωνία της Ρόδου και παράδειγμα προς μίμηση από άλλους Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας και τους άλλους Επιστημονικούς Φορείς. Ο Σύλλογος λειτουργικά οργανώθηκε με την κατάρτιση της Υπηρεσίας Προείσπραξης, της Γραμματείας του Συλλόγου και την λειτουργία της Βιβλιοθήκης. Ο Σύλλογος αναβαθμίστηκε και μετέβη στην ηλεκτρονική εποχή, με ανάπτυξη των πιο σύγχρονων μεθόδων επικοινωνίας και συναλλαγών. Ούτως ώστε κανένας από το Δ.Σ. να μην έχει σχέση με τον χειρισμό και την άμεση διαχείριση των χρημάτων και ποσών, όταν όλα τα έσοδα και έξοδα του Συλλόγου διενεργούνται μέσω των Τραπεζών. Όταν για κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα έπρεπε να προφυλάξουμε τα χρηματικά αποθέματα του Συλλόγου από τυχόν κούρεμα, με απόφαση του Δ.Σ. μεταφέραμε τα χρήματα του Συλλόγου για διάστημα ενός μηνός σε περισσότερες Τράπεζες στο όνομα το δικό μου και του Ταμία του Συλλόγου Γιώργου Μαυρομμάτη και μετά την πάροδο του κινδύνου επαναφέραμε τα χρήματα με τον τόκο τον οποίον είχαν αποφέρει και πάλιν στο όνομα του Συλλόγου. Κατά το διάστημα αυτό του εγχειρήματος τα βιβλιάρια των καταθέσεων ευρίσκοντο στα χέρια της Γραμματέως του Συλλόγου Σοφίας Λάππα. Οι Χριστουγεννιάτικες γιορτές του Συλλόγου και η βράβευση των παιδιών των συναδέλφων τα οποία είχαν επιτυχίες στα Α.Ε.Ι. με συμβολικά έστω χρηματικά ποσά, ανήκουν στις πρωτοβουλίες του Συλλόγου για την σύσφιξη των μεταξύ μας σχέσεων και την απόκτηση αισθημάτων πραγματικής συναδελφοσύνης.
Επιδιώξαμε την αγαστή συνεργασία με τους Δικαστές και δεν ανεχθήκαμε αλαζονικές ή υβριστικές ή απαξιωτικές συμπεριφορές, οπότε αυτές υπήρξαν. Ποτέ δεν επιδιώξαμε σχέσεις προς ίδιο όφελος, ούτε επιδιώξαμε την δημιουργία σχέσεων εκτός Δικαστηρίων. Άπαντες δε γνώριζαν ότι ο Σύλλογος μας τιμά και σέβεται τους συνεργάτες του Δικαστές και Υπαλλήλους. Όλοι όμως γνώριζαν ότι η σχέση αυτή θα πρέπει να στηρίζεται μόνο στον αμοιβαίο σεβασμό, όποτε δε υπήρξαν απαράδεκτες συμπεριφορές αντιμετωπίσθηκαν άμεσα και δυναμικά αγνοώντας το οποιοδήποτε κόστος είχε αυτή η αντιπαράθεση. Στην Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων ο Σύλλογος μας έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης με τις θέσεις και τις τοποθετήσεις του, τούτο δε μαρτυρεί η μέχρι σήμερα διατηρούμενη σχέση αμοιβαίας εκτίμησης με τους τέως Προέδρους της Ολομέλειας, Αντώνιο Ρουπακιώτη, Δημήτρη Παξινό και Γιάννη Αδαμόπουλο.
Στηρίξαμε και στηρίζουμε ευθαρσώς τον Διευθυντή του Κτηματολογίου Ρόδου Νικόλαο Ματσάκη διότι πιστεύουμε στην αθωότητα του, την οποία διακηρύξαμε μέχρι την κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου η οποία έφτασε στην Ρόδο για να διαμορφώσει κατάλληλο κλίμα σε βάρος του Νικ. Ματσάκη. Κάναμε προς την κατεύθυνση αυτή ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό.
Το θέμα το οποίο ενδεχόμενα προσφέρεται για συζήτηση και κριτική, διότι τελικά δεν έχει επιλυθεί μέχρι σήμερα και ταλαιπωρεί γενικά την Δικαιοσύνη θα έλεγα, είναι η μη επίλυση του ζωτικού προβλήματος του Δικαστικού Μεγάρου. Θα μου επιτραπεί όμως να πω ότι αν για κάποιο ζήτημα έχουμε και έχω αγωνιστεί τόσο πολύ είναι κυρίως αυτό, διαθέσαμε υπεραρκετό χρόνο, καταβάλαμε και κατέβαλα τόσες προσπάθειες, που ειλικρινά διερωτώμαι και εγώ αν πράγματι παρέλειψα να πράξω κάτι και η παράλειψη μου αυτή κατέστη μοιραία. Όταν ανέλαβα την Προεδρία του Συλλόγου, με το πρώτο θέμα που ασχολήθηκα ήταν αυτό, με επίσκεψη στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, τότε δε υπήρχε η ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ, δημιούργημα του Υπουργείου Δικαιοσύνης δια μέσω της οποίας εκτίζοντο δικαστικά μέγαρα. Απαραίτητη όμως προϋπόθεση προς τούτο ήταν η ύπαρξη οικοπέδου ιδιοκτησίας του Δημοσίου, το οποίο να μεταβιβαζόταν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Άμεσα απευθυνθήκαμε στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, η οποία και απάντησε εγγράφως ότι δεν υφίστατο ακίνητο ιδιοκτησίας του Δημοσίου εντός της πόλης της Ρόδου το οποίο να προσφέρεται για ανέγερση Δικαστικού Μεγάρου και ως εκ τούτου έπρεπε να στραφούμε προς αναζήτηση νέας λύσης. Με τον πολεοδομικό τότε σχεδιασμό προβλεπόταν η μεταφορά των Υπηρεσιών του Α/Τα Ρόδου και της Πυροσβεστικής εκτός του κέντρου της πόλης προς αποσυμφόρηση του. Όμως τελικά και η προσπάθεια επέκτασης του Δικαστικού Μεγάρου στα παρακείμενα παραπάνω κτίρια δεν κατόρθωσε να υλοποιηθεί. Εμμένοντες όμως στην πραγματική ανάγκη επέκτασης του Δικαστικού Μεγάρου το οποίο λειτουργεί υπό συνθήκες τριτοκοσμικές, ζητήσαμε να επεκταθεί τούτο στην παρακείμενη Λέσχη των Αξιωματικών του Στρατού, όπου όπισθεν της Λέσχης εκτός του κτιρίου υπάρχει και αρκετός οικοδομήσιμος χώρος, ο οποίος θα μπορούσε επιπρόσθετα να αξιοποιηθεί. Με την συνδρομή του πολιτικού μηχανικού και φίλου Φιλήμωνα Κωνσταντινίδη, καταρτίσαμε σχέδια αξιοποίησης και του ακάλυπτου αυτού χώρου, πλην όμως το αίτημα μας αυτό και αίτημα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, απορρίφθηκε με την χαρακτηριστική απάντηση «Κάτω τα χέρια από το Στρατό». Μετά την αποτυχία του εγχειρήματος αυτού αναζητήσαμε τη λύση στο Νεοκλασσικό Κτίριο του Παλαιού Νοσοκομείου, στο οποίο συμφώνησε το Υπουργείο Δικαιοσύνης, έχοντας προς τούτο και τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Υγείας. Μάλιστα προς το σκοπό αυτό επανειλημμένα είχε αφιχθεί στη Ρόδο ο Πρόεδρος της «Θέμις Κατασκευαστική», Γιάννης Χανδακάς και στη συνέχεια ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Αθανασίου, κατά δε την μετάβαση μας στο Νοσοκομείο είχε συμφωνηθεί με τον Ιατρικό Σύλλογο Ρόδου το τμήμα του Νοσοκομείου το οποίο θα παραχωρείτο στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, για να χρησιμοποιηθεί ως επέκταση του Δικαστικού Μεγάρου και αυτό δεν ήταν άλλο από το νεοκλασσικό κτίριο. Το έτερο τμήμα στο οποίο εστεγάζοντο οι πρώτες βοήθειες του Νοσοκομείου θα εχρησιμοποιείτο για την ίδρυση Ιατρικού Κέντρου. Η συμφωνία αυτή έγινε διότι ο Ιατρικός Σύλλογος Ρόδου αντέδρασε στην παραχώρηση χώρων του Νοσοκομείου στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Στη συνέχεια και ενώ υπήρχε η πίστωση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για την έναρξη των εργασιών ανακαίνισης του Κτιρίου του Παλαιού Νοσοκομείου και μετατροπής των χώρων του σε ακροατήρια και γραφεία, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαίτησε την παραχώρηση από το Υπουργείο Υγείας του συμφωνηθέντος χώρου του Νοσοκομείου, τουλάχιστον κατά χρήση ούτως ώστε να αρχίσουν οι απαραίτητες προς τούτο εργασίες. Επισκεφθήκαμε προς τούτο τον τότε Υπουργό Υγείας κ. Λοβέρδο, τον οποίον επίσης συνάντησα στην Ρόδο στο ξενοδοχείο Ρόδος Παλλάς σε ομιλία του και πράγματι συμφώνησε στην κατά παραχώρηση χρήση.
Στη συνέχεια όμως ως Υπουργός Υγείας είχε τοποθετηθεί ο κ. Βορίδης τον οποίο και συνάντησα για τελευταία φορά στη Ρόδο, ο οποίος φαινομενικά συμφώνησε στην κατά χρήση παραχώρηση, όμως οι παρασκηνιακές παρεμβάσεις του Ιατρικού Συλλόγου για την μη παραχώρηση του συμφωνηθέντος Νεοκλασσικού Κτιρίου υπήρξαν τόσο έντονες με τελικό αποτέλεσμα την μη παραχώρησή του και την μετατροπή του σε άντρο ναρκομανών και την εντέλει κατάρρευσή του. Όλες οι σχετικές ενέργειες μας αποτυπώνονται σε έγγραφα τα οποία βρίσκονται στην Γραμματεία του Συλλόγου.
Ανέφερα τα παραπάνω όχι για να αποσείσω την οποιαδήποτε ευθύνη , αν μου αναλογεί, αλλά για να καταδείξω ότι παρά τις προσπάθειες μου δεν κατορθώσαμε να ικανοποιηθεί ένα δίκαιο αίτημα όχι μόνο των ασχολούμενων με την απονομή της Δικαιοσύνης, αλλά της κοινωνίας μας η οποία δικαιούται και απαιτεί να υπάρχει στη Ρόδο κατάλληλος χώρος απονομής της Δικαιοσύνης, αντάξιος της ιστορίας της πόλης και του πολιτισμού της.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι θέλουμε να μας κρίνετε γι’ αυτά που δεν κάναμε, πρέπει όμως να γνωρίζετε για να είσθε δίκαιοι στην κρίση σας ότι προσπαθήσαμε συνεχώς αλλά δεν κατορθώσαμε να το πετύχουμε κάτω από τις συνθήκες που ανέφερα.
Να προσθέσω για να κλείσω το θέμα, ότι ο συνάδελφος και Δήμαρχος Ρόδου, υποσχέθηκε ότι θα μπορούσε να μεταβιβάσει κατά χρήση την Λέσχη των Αξιωματικών στο Υπουργείο Δικαιοσύνης προκειμένου να επεκταθεί το Δικαστικό Μέγαρο, πλην όμως και η ελπίδα αυτή εξέλιπε, διότι ο Δήμαρχος μου είπε ότι είναι δύσκολο έως αδύνατο να γίνει , επειδή χρησιμοποιείται από τον Στρατό και νομίζω ότι έχει εμπλοκή η κυριότητα του από την Περιφέρεια. Εύχομαι το νέο ΔΣ με τον Πρόεδρο του να μπορέσει να ξεπεράσει τις δυσκολίες αυτές.
Ένα άλλο θέμα στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι ότι δεν μπορέσαμε όχι μόνο σαν Σύλλογος αλλά και σαν Ολομέλεια των Συλλόγων να αντιδράσουμε στην σε πολλά σημεία ατυχή τροποποίηση του ΚΠολΔ. Πιστεύω όμως ότι δεν υπάρχει κανένας συνάδελφος ο οποίος να πιστεύει ότι μπορούσαμε κάτι να επιτύχουμε και παρά ταύτα αδρανήσαμε διότι οι προτάσεις είχαν κατατεθεί αλλά παραταύτα αγνοήθηκαν. Όμως το θέμα διατηρείται στην επικαιρότητα και πιστεύω ότι σύντομα θα πρέπει να επέλθουν οι δέουσες τροποποιήσεις διότι αντί να επιτευχθεί επιτάχυνση έχει επέλθει επιβράδυνση.
Είναι επίσης γεγονός ότι η κρίση μαστίζει κυρίως τους νέους Συναδέλφους οι οποίοι με τόσα όνειρα και ελπίδες εισήλθαν στο επάγγελμα. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να κάνουμε κάτι επιπλέον της προτιμήσεως τους στον κατάλογο των αυτεπάγγελτα διοριζομένων. Να επισημάνω όμως ότι ο Σύλλογός μας ήταν εκείνος που είχε εισφέρει την πρόταση της δωρεάν Νομικής Βοήθειας για τους άπορους πολίτες, ούτως ώστε κανείς να μην μείνει ανυπεράσπιστος. Παράλληλα όμως πρέπει να αναφέρω το Πρόγραμμα Νομικής Βοήθειας για Νέους 2012-2014. Νέο Πρόγραμμα Νομικής Βοήθειας για Νέους 2017 το οποίο θα ξεκινήσει το επόμενο διάστημα και είναι σε αναμονή η έγκριση επιχορήγησης του. Το Πρόγραμμα Νομικής Βοήθειας για Γυναίκες θύματα Έμφυλης Βίας το οποίο ήδη ισχύει. Τα προγράμματα αυτά τα διαχειρίστηκε η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Δ.Σ.Ρ. Όμως πρέπει να προσθέσω ότι η επιλογή στους λοιπούς Συλλόγους για τους αυτεπαγγέλτως διοριζόμενους από ότι έχω πληροφορηθεί γίνεται από το σύνολο των μελών του κάθε Δικηγορικού Συλλόγου. Σε αντίθεση δε ο Σύλλογός μας επιλέγει κυρίως τους νέους συναδέλφους αφενός μεν για την απόκτηση εμπειρίας, αφετέρου δε για την έστω και πενιχρή ενίσχυση τους. Επίσης να προσθέσω ότι με θέρμη στηρίξαμε την πρωτοβουλία νέων συναδέλφων για ίδρυση Συλλόγου Νέων Δικηγόρων, όμως περίμενα πραγματικά ότι τα πολλαπλά προβλήματα τα οποία πράγματι αντιμετωπίζουν, κάποια στιγμή θα τα συζητούσαμε. Όλοι έχουμε περάσει από το στάδιο αυτό και πάντοτε τηρουμένων των αναλογιών τα προβλήματα των νέων έχουν μια ιδιαιτερότητα για την οποία ο Σύλλογός έχει επιδείξει ιδιαίτερη ευαισθησία. Να αναφέρω απλά για την ιστορία ότι εμείς στην δική μου εποχή δεν είχαμε παρόμοια αντιμετώπιση εκτός από μεμονωμένους μόνο συναδέλφους . Για τους νέους μπορώ να πω με καθαρή καρδιά ότι πράξαμε αυτό που εκ των πραγμάτων μπορούσαμε. Αν κάποιος πιστεύει κάτι διαφορετικό νομίζω ότι τουλάχιστο θα έπρεπε να θέσει τον προβληματισμό του υπόψη του Συλλόγου.
Επειδή ενδεχόμενα κάποιος μπορεί να αναφέρει για τις Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου, να υπενθυμίσω ότι δεν αφήσαμε κανένα απολύτως θέμα το οποίο να απασχολεί τους συναδέλφους και το οποίο δεν φέραμε στην Γενική Συνέλευση. Νομίζω ότι ήταν τόσες πολλές οι Συνελεύσεις που μπορεί κάποιοι να έχουν ξεχάσει μερικές. Ως τελευταίο ζήτημα θέτω την διαφάνεια, η οποία διέκρινε όλες τις ενέργειες και τις αποφάσεις μας και ποτέ δεν ενεργήσαμε προς ίδιο όφελος.
Με ρώτησε κάποιος συνάδελφος ποια είναι η παρακαταθήκη την οποία αφήνω στο Σύλλογο. Η απάντηση μου είναι Αγάπη, Ομόνοια και Αλληλοκατανόηση μεταξύ μας. Δεν μας χωρίζει τίποτα μας ενώνουν ο κοινός σκοπός , η κοινή επιδίωξη. Το λειτούργημα μας πρέπει όχι μόνο να το περιφρουρήσουμε αλλά και να το τιμήσουμε. Θα παραμείνω και μετά το πέρας της θητείας μου κοντά στον Σύλλογο, κοντά στους Συναδέλφους. Φεύγω δε με την συνείδηση μου ήσυχη ότι έπραξα το καθήκον μου απέναντι στους συναδέλφους μου στην δικηγορία και στην κοινωνία γενικότερα.
Ρόδος 20 Οκτωβρίου 2017
Για το ΔΣ του Δ.Σ.Ρ
Ο Πρόεδρος
Κων/νος Σαρής
