Η Moνογραφία πραγματεύεται τις σύγχρονες πτυχές του δικαίου της Βιώσιμης Ανάπτυξης κατά την πολυδιάστατη εξέλιξή του μέσα στο χρόνο.

Πέρα από την ανάλυση των συνθηκών της νομιμότητας για το ευρωπαϊκό κράτος δικαίου στρέφεται στη σημασία της έννομης αποτελεσματικότητας του, αναδεικνύοντας το ρόλο ενός συνεκτικότερου δημοσίου συμφέροντος για τη συνδυαστική αντανάκλαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μία ανοιχτή και πλουραλιστική έννομη τάξη.

Στο βιβλίο προβάλλεται δομικά η έννοια του πολυεπίπεδου και ενιαίου ευρωπαϊκού συνταγματισμού ερμηνεύοντας: την κανονιστική δυναμική του Συντάγματος, την υπερνομοθετική ακτινοβολία του Δικαίου των Ευρωπαϊκών Συνθηκών και τη δικαιοπλαστική εμβέλεια της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κατά την αντίστοιχη εκτενή θεώρηση της κατευθυντήριας νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στον ισόρροπο δικαιοδοτικό έλεγχο της προστασίας του περιβάλλοντος και της οικονομικής ελευθερίας και της συγκροτημένης σύγκλησής τους προς τους έννομους όρους και τις προϋποθέσεις της Βιώσιμης Ανάπτυξης.

Το παρόν συγγραφικό εγχείρημα, με αφορμή την επιβεβλημένη δικαιική εναρμόνιση περιβάλλοντος και οικονομίας, ερευνά και αποτυπώνει τη σύγχρονη σύνθεση του ευρωπαϊκού δημοσίου δικαίου και της δημόσιας διακυβέρνησης μέσα από εμπεριστατωμένη και λεπτομερειακή τεκμηρίωση 2.076 παραπομπών, σχολίων και σημειώσεων με εξαντλητική προσέγγιση της σχετικής ελληνικής και ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας, νομολογίας, νομοθεσίας και άλλων πρωτογενών πηγών.

Οι δε επιμέρους ενότητες που εξετάζουν μηχανισμούς όπως της Εκτίμησης των Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, της Περιβαλλοντικής Φορολογίας, του Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών και των Πράσινων Δημοσίων Συμβάσεων προβάλλουν την πρακτική αποκωδικοποίηση όλων των παραπάνω, πέρα από τις δογματικές και τις τυπικές τους κατευθύνσεις με κριτική διάθεση ως προς τη δικαιική τους απόδοση, την οικονομική τους προοπτική, την κοινωνική τους αποδοχή, αλλά και τη δικαιοδοτική τους ελεγξιμότητα.

Η μελέτη συμπυκνώνει τις διαγενεακές προκλήσεις του σύγχρονου κράτους δικαίου διεκδικώντας τη μετάβαση από το «δίκαιο της ανάγκης» στη «αναγκαιότητα του δικαίου» προς χάριν της ίδιας της Βιωσιμότητάς του.