«Ώρες Ευθύνης ή Ανευθυνότητας»
Τελευταία άρχισε πάλι η συζήτηση, αν και επίσημα δεν έχει ανακύψει παρόμοιο θέμα, για την ένταξη του Κτηματολογίου Ρόδου στο Εθνικό Κτηματολόγιο. Το ζήτημα είχε απασχολήσει την κοινωνία της Ρόδου και ειδικότερα τον Δικηγορικό Σύλλογο Ρόδου και πολύ παλαιότερα με επίταση του θέματος κατά το 1998 μερικοί δε εκ των συναδέλφων μου αισθάνονται πικραμένοι για το ότι δεν έγινε από τότε η ένταξη, άλλοι αισθάνονται και δηλώνουν μετανιωμένοι για το ότι τότε ήσαν κατά της ένταξης και σήμερα κατόπιν «ώριμης σκέψης» είναι υπέρ της ένταξης και άλλοι αισθάνονται δικαιωμένοι για το ότι αντέδρασαν στην ένταξη. Αν κανείς αναλογιστεί ότι το Εθνικό Κτηματολόγιο καταρτίζεται επί τόσα χρόνια και βέβαια δεν έχει ακόμα συσταθεί Κτηματολόγιο για ολόκληρη την Ελλάδα, το Εθνικό Κτηματολόγιο περιοχής Αθηνών και περιχώρων δεν έχει βρει ακόμα τον βηματισμό του, ενώ έχουν αναλωθεί δισεκατομμύρια ευρώ, τότε εύκολα θα βγάλει τα συμπεράσματα του; Αν όμως δεν θέλει να προστρέξει στα παραπάνω είναι ευκολότερο να ρίξει μια ματιά στην γειτονική μας Σύμη και φυσικά δεν θα νιώθει ευχάριστα όταν αναλογιστεί ότι οι Συμιακοί τυπικά έχασαν τις περιουσίες τους, όλα σχεδόν τα ακίνητα έχουν καταγραφεί στο όνομα του Ελληνικού Δημοσίου και για να μπορέσουν να τα επανακτήσουν θα πρέπει να προσφύγουν, να ξοδευτούν και να ταλαιπωρηθούν στα Δικαστήρια.
Για να επανέλθω στο κύριο ζήτημα μας, φρονώ ότι η ένταξη και ο τρόπος ένταξης δεν είναι ζήτημα το οποίο ενδιαφέρει μόνο τους δικηγόρους και τους μηχανικούς και φυσικά όλους τους φορείς, πρώτιστα ενδιαφέρει την κοινωνία και γι αυτά στις θέσεις μας θα πρέπει να είμαστε σοβαροί και υπεύθυνοι.
Το γεγονός ότι η ένταξη είναι ή όχι μνημονιακή υποχρέωση δεν σημαίνει ότι μας στερεί το δικαίωμα να σκεφτούμε και να προτείνουμε τον τρόπο ένταξης του Κτηματολογίου ο οποίος και θα διασφαλίζει την δημόσια πίστη των κτηματικών βιβλίων, τα δικαιώματα των ιδιοκτητών και την ασφάλεια των συναλλαγών.
Τα προαπαιτούμενα για να γίνει εφικτή η οποιαδήποτε έστω μελλοντική ένταξη, είναι κατά την γνώμη μου τα παρακάτω:
Α)Η καταχώριση όλων των μέχρι την υποτιθέμενη ένταξη εκκρεμουσών πράξεων. Για την καθυστέρηση δε αυτή απλά να σημειώσω ότι ο τελευταίος που ευθύνεται είναι ο Δικηγορικός Σύλλογος, ο οποίος αντίθετα κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξη του σκοπού αυτού,
Β)Η μεταφορά στο Εθνικό Κτηματολόγιο όλων των εγγραφών ενός εκάστου ακινήτου του δικού μας Κτηματολογίου από την θεμελιώδη καταγραφή μέχρι την ημέρα της ένταξης.
Η θέση ότι στο Εθνικό Κτηματολόγιο θα μεταφερθεί μόνο η τελευταία εγγραφή και ότι για το ιστορικό του ακινήτου θα πρέπει να ανατρέχει κανείς στους τόμους των κτηματικών βιβλίων δεν είναι ασφαλής θέση και θα πρέπει να απορριφθεί χωρίς συζήτηση. Απλά και μόνο να αναφέρω για το επικίνδυνο του εγχειρήματος αυτού ότι αν υποθετικά μετά από μία εγγραφή μεταβίβασης εμπράγματου δικαιώματος , ακολουθήσουν αγωγές διεκδίκησης ή διάρρηξης εκ μέρους τρίτων και στη συνέχεια μεταβιβαστεί περαιτέρω το εμπράγματο δικαίωμα σε έτερο πρόσωπο, είναι ποτέ νοητό να εμφαίνεται μόνο η τελευταία εγγραφή;
Γ) Πιστεύω ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σκεφτεί κανείς ότι έχει ανάγκη ο τόπος από νέα κτηματογράφηση και νέα θεμελιώδη καταγραφή , διότι πέραν των αμφισβητήσεων των μέχρι σήμερα αναμφισβήτητων εμπραγμάτων δικαιωμάτων , των λοιπών εννόμων συνεπειών οι οποίες θα ανακύψουν, των εξόδων για τη νέα κτηματογράφηση, θα προκύψει και πεδίο λαμπρό για σφετεριστές ακινήτων οι οποίοι θα δηλώνουν ως δικά τους αλλότρια ακίνητα τα οποία στο Κτηματολόγιο παραμένουν ακόμα στη θεμελιώδη καταγραφή και
Δ)Όταν δεν γίνει νέα κτηματογράφηση και νέα θεμελιώδης καταγραφή, πως είναι δυνατόν να προκύψει νέα τοπογράφηση των ακινήτων; Διερωτώμαι με πιο νομικό τρόπο θα αντικατασταθεί το τοπογραφικό διάγραμμα ενός ακινήτου με ένα νέο τοπογραφικό. Πλέον δε τούτου όταν η νέα τοπογράφηση δίνει διαφορετικά όρια όμορων ακινήτων με ποιο τρόπο οι μέχρι σήμερα κάτοχοι τους θα υποχρεωθούν να εφαρμόσουν τα νέα τοπογραφικά διαγράμματα , όταν τα όρια τους έγιναν εκατέρωθεν σεβαστά επί τόσα χρόνια; Ας μην επιφέρουμε χωρίς λόγο κοινωνική αναστάτωση σε μία παγιωμένη επί σειρά ετών ειρήνη. Όπως δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι και στη γειτονική μας Σύμη όπου η κτηματογράφηση έγινε από αεροφωτογραφίες, υφίστανται σοβαρές αποκλίσεις μεταξύ των διαγραμμάτων και της πραγματικότητας, όπως καλύτερα από εμένα γνωρίζουν οι τοπογράφοι.
Αυτές είναι οι θέσεις μου με τις οποίες θέλω να επισημάνω τι πρέπει γενικά να πράξουμε και τι να αποφύγουμε. Αν οι θέσεις αυτές υποδηλώνουν αίσθημα ευθύνης ή ανευθυνότητας θα το κρίνουν οι αναγνώστες οι οποίοι είναι οι καλύτεροι κριτές όλων μας.
Κωνσταντίνος Σαρρής
Δικηγόρος
